سوره الانبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز
'Inna Al-Ladhīna Sabaqat Lahum Minnā Al-Ĥusná 'Ūlā'ika `Anhā Mub`adūna
101براستى كسانى كه قبلا از طرف ما (وعده) نيك به آنان داده شده است، آنان از آن (جهنم) دور نگاه داشته مى‌شوند.
Lā Yasma`ūna Ĥasīsahā Wa Hum Fī Mā Ashtahat 'Anfusuhum Khālidūna
102آواى آن (آتش) را نمى‌شنوند؛ و آنان در آنچه خودشان ميل دارند، ماندگارند.
Lā Yaĥzunuhumu Al-Faza`u Al-'Akbaru Wa Tatalaqqāhumu Al-Malā'ikatu Hādhā Yawmukumu Al-Ladhī Kuntum Tū`adūna
103وحشت بزرگ، آنان را اندوهگين نمى‌كند؛ و فرشتگان به استقبالشان مى‌آيند، (در حالى كه مى‌گويند:) اين روز (رستاخيز) شماست، كه همواره (بدان) وعده داده مى‌شديد؛
Yawma Naţwī As-Samā'a Kaţayyi As-Sijilli Lilkutubi Kamā Bada'nā 'Awwala Khalqin Nu`īduhu Wa`dāan `Alaynā 'Innā Kunnā Fā`ilīna
104(همان) روزى كه آسمان را همچون پيچيدن طومار نامه‌ها، در مى‌نورديم؛ همان‌گونه كه نخستين آفرينش را آغاز كرديم، آن را باز مى‌گردانيم؛ (اين) وعده‌اى است بر عهده ما؛ قطعا ما (آن را) انجام مى‌دهيم.
Wa Laqad Katabnā Fī Az-Zabūri Min Ba`di Adh-Dhikri 'Anna Al-'Arđa Yarithuhā `Ibādiya Aş-Şāliĥūna
105و بيقين در« زبور »بعد از آگاه كننده [تورات] نوشتيم كه:« بندگان شايسته‌ام، آن زمين را به ارث خواهند برد. »
'Inna Fī Hādhā Labalāghāan Liqawmin `Ābidīna
106قطعا در اين (مطلب)، پيامى براى گروه پرستش كنندگان است.
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Raĥmatan Lil`ālamīna
107و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.
Qul 'Innamā Yūĥá 'Ilayya 'Annamā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fahal 'Antum Muslimūna
108بگو:« فقط به سوى من وحى مى‌شود كه معبود شما معبودى يگانه است؛ پس آيا شما تسليم مى‌شويد؟! »
Fa'in Tawallawā Faqul 'Ādhantukum `Alá Sawā'in Wa 'In 'Adrī 'Aqarībun 'Am Ba`īdun Mā Tū`adūna
109و اگر روى برتابند، پس بگو:« به (همه) شما بطور يكسان اعلام (خطر) كردم؛ و نمى‌دانم آيا آنچه (از عذاب) وعده داده مى‌شويد، نزديك است يا دور؟
'Innahu Ya`lamu Al-Jahra Mina Al-Qawli Wa Ya`lamu Mā Taktumūna
110در حقيقت او سخن آشكار را مى‌داند، و آنچه را پنهان مى‌داريد (نيز) مى‌داند.
Wa 'In 'Adrī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin
111و نمى‌دانم شايد اين (تأخير عذاب،) آزمايشى براى شماست؛ و تا مدتى (مايه) بهره‌مندى است. »
Qāla Rabbi Aĥkum Bil-Ĥaqqi Wa Rabbunā Ar-Raĥmānu Al-Musta`ānu `Alá Mā Taşifūna
112(پيامبر) گفت:« پروردگارا به حق داورى فرما! و پروردگار ما (خداى) گسترده‌مهر است، كه در برابر آنچه وصف مى‌كنيد، (از او) يارى خواسته مى‌شود. »
سوره الفجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri
1به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به سپيده دم!
Wa Layālin `Ashrin
2سوگند به شب‌هاى دهگانه!
Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri
3سوگند به زوج و فرد!
Wa Al-Layli 'Idhā Yasri
4سوگند به شب، هنگامى كه سپرى شود!
Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin
5آيا در اين (موارد) سوگندى براى خردمند نيست؟!
'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin
6آيا نديده‌اى كه پروردگارت با (قوم)« عاد »چه كرد؟!
'Irama Dhāti Al-`Imādi
7(همان مردم شهر) ارم ستون‌دار،
Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi
8كه همانند آن در شهرها آفريده نشده بود!
Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi
9و (قوم)« ثمود »كه صخره‌ها را در سرزمين (شان) مى‌بريدند.
Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi
10و فرعونى كه صاحب ميخ‌ها بود،
Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi
11(همان) كسانى كه در شهرها طغيان كردند،
Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda
12و در آنجا فساد را افزودند؛
Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin
13و پروردگارت تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت!
'Inna Rabbaka Labiālmirşādi
14قطعا پروردگارت در كمينگاه است.
Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani
15و اما انسان هنگامى كه پروردگارش او را بيازمايد و او را ارج نهد و وى را نعمت بخشد، پس مى‌گويد:« پروردگارم مرا ارج نهاده است! »
Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani
16و اما هنگامى كه او را بيازمايد و روزى‌اش را بر او تنگ سازد، پس مى‌گويد:« پروردگارم [مرا] خوار كرده است! »
Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma
17هرگز چنين نيست، بلكه يتيم (ها) را ارج نمى‌نهيد،
Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni
18و يكديگر را بر غذا دادن بينوا (يان) تشويق نمى‌كنيد،
Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan
19و ميراث را كاملا يكجا مى‌خوريد،
Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan
20و ثروت را با علاقه‌اى فراوان دوست داريد.
Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan
21هرگز چنين نيست، هنگامى كه زمين (با ضربه‌اى) كاملا خرد (و هموار) مى‌شود،
Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan
22و (فرمان) پروردگارت و فرشتگان صف به صف فرا مى‌رسند،
Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá
23و در آن روز جهنم آورده شود؛ در آن روز انسان متذكر مى‌شود؛ و [لى] تذكر كجا براى او (سود) دارد؟!
Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī
24مى‌گويد:« اى كاش من براى زندگى‌ام (در رستاخيز، چيزى،) از پيش فرستاده بودم! »
Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun
25و در آن روز هيچ كس [همانند] عذاب او عذاب نمى‌كند،
Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun
26و هيچ كس [همانند] به بند كشيدن او به بند نمى‌كشد.
Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu
27اى جان آرام يافته!
Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan
28به سوى پروردگارت باز گرد در حالى كه (تو از او) خشنودى [و] مورد رضايت (او) هستى،
Fādkhulī Fī `Ibādī
29پس در (سلك) بندگان (ويژه) من در آى،
Wa Adkhulī Jannatī
30و در بهشت من وارد شو!
